بررسی اندرکنش جداگر یونیورسال، پی عمیق و خاک در سازه های بلند

در چند دهه اخیر استفاده از جداسازی پی در ساختمان ها به طور چشمگیری افزایش یافته است. هدف از جداسازی، کاهش انرژی منتقل شده از تحریک زمین به سازه بواسطه استفاده از تکیه گاه هایی با سختی پایین می باشد. این امر موجب باقی ماندن سازه در حالت الاستیک و کاهش میزان خسارت وارد به سازه می گردد. از آنجا که غالب سازه های جداسازی شده به علت تأثیر بیشتر جداسازی، کوتاه و یا میان مرتبه می-باشند، با این حال درسازه های بلند به علت آسایش ساکنین و نیز کنترل برش پایه از آن استفاده می شود. یکی از انواع این جداسازها، جداساز یونیورسال می باشد که ترکیبی از جداساز لاستیکی و اصطکاکی است. در طی سالیان گذشته برروی انواع جداسازهای پی تحقیق و بررسی های زیادی انجام شده است ولی اغلب در این گونه مدلسازی ها اندرکنش خاک-پی-جداساز-سازه در نظر گرفته نمی شود. در این پروژه سازه های بلند با جداسازی پایه ای ازنوع جداساز یونیورسال در نرم افزار sap2000 مدل شده است. در این مدل سعی شده تا خاک زیر پی توسط روابط تجربی p-y در شمع ها مدل گردد. بر اساس بررسی های انجام شده مدل ساخته شده در نرم افزار sap2000 دقت کافی و مناسب برای استفاده در این پروژه را دارد. در این تحقیق خاک در چهار نوع مختلفف c1 (رس نرم)، c2 (رس متراکم) ، s1 ( ماسه غیر متراکم ) و fixed ( بدون در نظر گرفتن خاک) مدل گردیده است. نتایج به دست آمده از تحلیل ها نشان می دهند که تأثیر جداسازی در اجزای زیرین سازه، مانند پی و شمع ها بیشتراست. البته این امر تأثیر اندکی بر میزان برش پایه نیز داشته است. ولی در کاهش شتاب های منتقل شده به طبقات تأثیر چندانی نداشته است.